Mijn leven in 2023

 Een rustige winter ditmaal. Corona is verdwenen verklaard en het Openluchtmuseum heeft de normale winteropenstelling, met voor het laatst de grote ijsbaan die erg veel stroom slurpt.

In februari reizen Bob Marlijn en Lieke met z'n drieën met de trein en boot naar Noorwegen. In het Noorden stukje vliegtuig en bus naar Narvik en via Zweden met de trein  terug naar Nederland.

Boot van Frederikshavn naar Oslo.

Een dag na hun  thuiskomst reis ik met Bob met de nachttrein (via carnaval in Den Bosch) naar Wenen, en door naar Bratislava en naar Boedapest. Prachtige steden waar ik nog nooit geweest was. Mooi om na vele jaren weer eens met Bob  op vakantie te zijn. Veel te bespreken en vooral veel plezier.

Oudste metrolijn (1890) in Boedapest

In het schitterende operahouse

Hundertwasser huizen in Wenen

Een dag na hun  thuiskomst reis ik met Bob met de nachttrein (via carnaval in Den Bosch) naar Wenen, en door naar Bratislava en naar Boedapest. Prachtige steden waar ik nog nooit geweest was. Mooi om na vele jaren weer eens met Bob  op vakantie te zijn. Veel te bespreken en vooral veel plezier.

Met Marlijn ga ik naar Radboud Ziekenhuis Nijmegen om mijn linkeroog te laten beoordelen. Vervangen door een kunstoog lijkt nu toch de beste optie. Onder narcose blijkt de miragel-plombe zonder schade te zijn verwijderd. Toch blijft de oogdruk NUL, waardoor het oog krimpt en t.z.t. toch vervangen zal moeten worden. Gelukkig kan ik toch naar Buitenkunst waar ik een week liederen zing van Theo Nijland. Klik maar eens op de link.

Onze achtertuin wordt plotseling een open gebied naar de achterburen: er worden nieuwe huizen gebouwd, van 8 ton plus erfpacht. Hopelijk groeit de erfscheiding snel weer dicht.

Ook in dit zomerseizoen ben ik weer rondleider in het Openluchtmuseum en speelt Con weer haar rol met de voddenkar en in streekdracht op Marken. Tijdens de speciale dag over woonwagencultuur doet Con een vooroordelen-tombola op het entreeplein.